İstanbul deyince aklima bir masal gelir Bir varmış, bir yokmu$ İstanbul deyince akilma Topkapı gelir Yikik ama yine ayakta… İstanbul deyince aklima martılar gelir Urkek ama kanat acmi$ Istanbul ey İstanbul Ey Ayasofya kadar yorgun gönül… İstanbul nedir dedim kendi kendime? İstanbul, emektir, emektir, emektir… İstanbul guzeldir lakin Zordur adami yer bitirir… Taa uzaklardan Belçika’dan bakınca i$il i$ildir Ama aslinda tukenmı$tir Ve ona ragmen hala dimdik ayaktadir…
Arife BEYHAN
