O gün ki; kim öle kim kala!.
Dünya tarihi boyunca çıkmazları savaşlarla bastırmış olsa da, bu defa tarih kısmi olarak tekerrür ediyor.
Savaşlar yine var. Soykırımlar yine yapılıyor. İnsanlar yok yere yine her gün katlediliyor. Ama bu defa bir farkla, bu defa dünyanın kendi devrime ihtiyaç duyuyor. Yani tekerrür insan ve yeni dünya ile birlikte ilklerle yaşanıyor.
Dünyamız insanların kurduğu sistemleri daha fazla kaldıramayacak. Kurduğumuz bu sistemler uzun vadede dünyayı yok etmeye doğru sürüklüyor. Bu nedenle artık sadece insanların ne istediğine değil, aynı zamanda dünyanın neleri talep ettiği de bakılması gerekecek.
İnsanlar eğer dünyayı yeniden kazanmak istiyorlarsa;
Dünyayla birlikte bir devrime ihtiyaç duyuyordur demektir.
Öyleyse tüm sistemleri yıkıp;
İnsanı ve refahı merkezine alacak;
Dünyada tüm ürettiklerimizi inceleyerek,
Faydalıları bırakıp zararlılarından arındıracak,
Geleceğe savaşı, açlığı, yokluğu değil, refahı miras bırakacak köklü bir devrim ancak bizi kurtarabilir.
İnsanın gelişigüzel geliştirdiği tüm bu sistemler insanın aç kalmasına, yokluk çekmesine, toprağı kanlarıyla sulamasına, yaşayamadan ölmesine veya yaşarken ölmesine neden olmuş, faydadan çok zarar vermiş, küflenmiştir.
Günümüz dünyasına uyumlu, verimli değildir.
İnsanlar bu sistemlerle her açıdan gelişim sağlarken belirsizlikler ve politik müdahalelerle sabotaja uğramış ve bu sayede ise modernleşse de sömürülmeye devam etmiştir.
Bugün insanın aciz kaldığı dillendiremediği bu köklü devrimi dünyamız haykırmaya başladı. Belki bizler insanlık olarak aciz kalmaya, bu devrime uzak kalmaya, bize dokunmayan yılan bin yaşasın demeye devam edeceğiz ama dünyamız bunu kabullenmiyor. Er yada geç bu devrim; tüm devrimleri devirecek..
O gün ki; kim öle kim kala!.
